คิมแทฮยองไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาจูบลงบนกลีบปากเล็กๆอีกครั้ง ปลายลิ้นของเราเกี่ยวกระหวัดดูดดึงอย่างหยอกเย้า สอดมือเข้าใต้เสื้อเชิ้ตอีกฝ่าย บีบเค้นตามเรือนร่างสะโอดสะองนี่ เรียกเสียงครางผะแผ่วจากจอนจองกุกได้ดี และไม่ให้เสียเวลามากไปกว่านี้ เขาปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายออกช้าๆ ผละริมฝีปากออก แตะหน้าผากกับจองกุกที่นั่งหอบหายใจอยู่บนตัวเขา จอนจองกุกมองสบตาเขาก่อนหลบสายตาลงมองต่ำ แก้มขาวนั่นแดงปลั่งอย่างน่าเอ็นดู
“อืม ปกติแต่งตัวแบบนี้เหรอ”
“ก็มีแค่คุณที่เห็นนั่นแหละน่า” จองกุกว่าพลางปลดเสื้อออกจากตัว รู้สึกคุ้นชินไปแล้วแต่ยังคงความกระดากอายไว้อยู่มาก เพียงแค่โดนสายตาโลมเลียนั่นมองมาก็รู้สึกหน้าร้อนขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
พระเจ้า—นี่เขากำลังเขินคิมแทฮยองอยู่หรือ
“ฉันเชื่อ คงไม่มีใครเคยเห็นเธอในตอนนี้” หมายถึง ในตอนที่จอนจองกุกกำลังยั่วเขาน่ะนะ
จมูกโด่งกดลงบนซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นกายจอนจองกุกในตอนนี้ทำเขาเกือบสติแตก ยิ่งได้ยินเสียงหอบหายใจถี่ดังผะแผ่วแว่วในหูยิ่งทำให้อารมณ์โหมกระพือ ริมฝีปากประทับลงบนแอ่งชีพจร คิมแทฮยองขบกัดมันแรงๆจนจอนจองกุกร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ เขานึกหงุดหงิดเมื่อความทรงจำครั้งก่อนมันเทเขามาในหัว ตรงนี้ มันเคยมีผู้หญิงทำไว้
“หวงเธอชะมัด ให้ตาย” คิมแทฮยองกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะดูดดึงผิวเนื้อต่ำลงมาจนถึงลาดไหล่ กัดมันแรงๆอีกครั้งจนขึ้นรอยแนวฟัน
“เป็นหมารึไง กัดจัง” เสียงบ่นตามมาติดๆ คิมแทฮยองไม่ได้ตอบ เขาสะละวนอยู่กับการสร้างรอยสีช้ำให้จอนจองกุก ลากลิ้นลงมาถึงยอดอกสีสวย เขายกยิ้ม จุดไวสัมผัสชั้นดีของจอนจองกุก
“อ๊ะ” แม้ว่าจะกลั้นเสียงครวญครางไว้มากเท่าไหร่แต่เหมือนคิมแทฮยองจะรู้วิธีที่ทำให้เขาหลุดเสียงนี่ออกมาจนได้ เขาฝังใบหน้าลงบนกลุ่มผมอีกฝ่าย ดึงทึ้งกลุ่มผมคนใต้ร่างตามอารมณ์เสียวซ่านอย่างไม่นึกอาย
ตุ่มไตสองข้างถูกหยอกล้ออย่างเท่าเทียม จองกุกครางเครือด้วยความกระสัน ขบเม้มริมฝีปากเมื่อสะโพกถูไถไปกับสิ่งแข็งขืนใต้ร่มผ้าของอีกฝ่าย สะดุ้งเฮือกเมื่อมือร้อนสอดเข้ามาในกางเกงขาสั้น ลูบผ่านแก่นกายที่ตื่นตัวเต็มที่ของเขา จองกุกก้มหน้าลงมากัดไหล่คิมแทฮยองเต็มแรงเพราะความหมั่นไส้
อา เจ้าเด็กดื้อนี่กัดฉันเป็นรอบที่สองแล้ว
“อย่าลีลาสิ” เขาได้ยินเสียงหัวเราะจากคิมแทฮยอง หมอนั่นดึงกางเกงของเขาออกด้วยมือเดียว และเขาหน้าก้านพอที่จะให้ความร่วมมือโดยการยกสะโพกขึ้นให้ร่างสูงตรงหน้าถอดมันออกโดยง่าย และคงไม่กล้าสู้หน้าต่อเพราะสิ่งแข็งขืนที่มันชี้หน้าอีกฝ่ายอยู่นี่
“อือ…” ฝ่ามือที่แตะตรงส่วนหัวแล้วลูบวนไปมาทำเอาท้องปั่นป่วน จอนจองกุกหลับตาลง ข่มกลั้นเสียงครางของตัวเองเต็มที่ เสียงของเขามันดูน่าตลก แต่คิมแทฮยองกลับชอบนักหนา
“อย่ากลั้นไว้ อยากครางก็คราง” เสียงกระซิบชิดริมหูทำเอาขนลุกซู่ ยิ่งฝ่ามือที่กำรอบแก่นกายของเขาแล้วขยับมันขึ้นลงด้วยความเนิบช้า มันทำให้เขาเริ่มกลั้นเสียงไว้ไม่อยู่
“อ๊า…”
“มีโลชั่นหรือเจลไหม”
“อึก จะ…เจลอยู่ในกล่องใต้โซฟา” คิมแทฮยองพยักหน้าก่อนยกอีกฝ่ายลงจากตัก ก้มลงลากกล่องแบนๆสีดำออกมาจากข้างใต้โซฟา เปิดฝากล่องแล้วหยิบเจลหล่อลื่นออกมาจากในนั้น
“เตรียมพร้อมจังเลย เคยพาคนมานอนที่นี่เหรอ”
“คุณคนแรกเถอะ” ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะพอใจกับคำตอบ คิมแทฮยองเคลื่อนตัวกลับมาบนโซฟา กวักมือเรียกจอนจองกุกให้ขึ้นมานั่งทับขาเขาเหมือนเดิม เด็กกระต่ายทำตามอย่างว่าง่าย นั่งทับบนหน้าตักแล้วขยับสะโพกขึ้นลงบดเบียดแก่นกายที่อยู่ใต้ร่มผ้าของอีกฝ่าย
“อ๊ะ ฮื่ออ” ริมฝีปากหลุดเสียงครางออกไปเมื่อก้านนิ้วยาวสอดเข้ามาในช่องทางด้านหลัง ความเจ็บเสียดแล่นริ้วเข้ามาจนนิ่วหน้า ทึ้งกลุ่มผมคิมแทฮยองอย่างแรง ฝังใบหน้าลงบนศีรษะอีกฝ่ายอีกครั้ง
ฝ่ามือเรียวกำรอบแก่นกายตัวเอง ชักรูดตามแรงกระแทกนิ้วที่รัวเร็วขึ้นเรื่อย จองกุกกัดริมฝีปาก ร้องครางในลำคออย่างเสียวซ่านเมื่อก้านนิ้วกระแทกจุดกระสัน ชักรูดส่วนกลางลำตัวเร็วขึ้นจนปลดปล่อยออกมาเลอะฝ่ามือ
“อืม…พอแล้ว ไม่เอานิ้ว” เหมือนความต้องการมันยังไม่พอ ก้านนิ้วของแทฮยองมันไม่ได้เติมเต็มตัวเขามากนัก
ยอมแพ้แล้ว การโดนกระแทกด้านหลัง มันก็ไม่ได้เลวร้ายเสมอไป
“อยากได้อะไรล่ะคนดี”
“ของคุณ ฮึก อยากได้ของคุณ” คิมแทฮยองหัวเราะแผ่ว จองกุกกัดริมฝีปากแน่น ได้ยินเสียงเข็มขัดถูกปลดออก ก่อนจะาะดุ้งเมื่อเนื้อผ้ายีนส์เสียดสีกับต้นขา “อือออ”
“อ๊า ฮื่อ จุก… มันจุก…” จอนจองกุกร้องเสียงหลงเมื่ออีกคนทะเล่อทะล่าเสียบเข้ามาทีเดียวมิดลำ เขาเลื่อนมือลงมาขยำเสื้ออีกฝ่ายแน่น หอบหายใจกอบโกยอากาศเข้าปอด
“ถ้าเธอเกร็ง ฉันจะแตกใส่เอานะ”
“อือ คุณไม่ได้สวมถุงยาง”
“มันไม่ใช่ปัญหาหรอกน่า” แทฮยองว่า “เอาล่ะ ขยับได้แล้วเด็กดี” ยกสองมือคล้องคอคนใต้ร่าง ค่อยๆยกสะโพกขึ้นและกดลงทับตามความยาวของเอ็นอุ่นร้อน จองกุกกัดบนลาดไหล่อีกคนเต็มแรงเมื่อความเสียวซ่านกระจุกกันอยู่ตรงปลายหัวบาน อือ—จะเสร็จเพราะคิมแทฮยองอีกแล้ว
“ฮ๊า อ๊ะ” ขยับขึ้นลงเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ ช่องทางร้อนผ่าวจากการเสียดสีที่เพิ่มมากขึ้น จองกุกเชิดหน้าครางในลำคอเมื่อแก่นกายอีกฝ่ายกระแทกโดนจุดกระสัน แทฮยองร้องเบาๆเมื่อช่องทางรักตอดตุบๆ เขาสวนสะโพกใส่เด็กตรงหน้า ถอนออกก่อนจะพลิกจอนจองกุกให้ลงมาอยู่ใต้ร่างแทน เขารู้สึกว่างเปล่าไปเมื่อเจ้าเด็กดื้อยกสะโพกขึ้นให้มองเห็นเต็มตา มือสองข้างทึ้งอยู่บนหมอนอิงสีขาว เป็นท่าdoggy ที่ทำเอาเขาอยากกระแทกให้จองกุกพังกันไปข้าง
ยั่วเกินไปแล้วพ่อคุณ
“ใส่เข้ามา เร็วๆ” ไม่บอกเขาก็จะทำมันในตอนนี้แหละ สอดมือเข้าใต้วงแขนอีกฝ่าย บดขยี้ตุ่มไตแดงช้ำ สวนสะโพกเข้าไปเต็มแรงและค่อยๆเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
“ชอบไหมครับคนดี” และในจังหวะที่พยักหน้าตอบแทฮยองกระแทกกายเข้าไปอีกครั้ง จอนจองกุกครางเสียงเบาอย่างห้ามไม่อยู่
คิมแทฮยองดึงตัวเองออกมาจนสุดความยาว และสอดใส่ร่างกายเข้าไปอีกครั้ง กดย้ำเน้นลึกจนจองกุกทนไม่ไหว ผวาเฮือก จิกทึ้งหมอนอิงเต็มแรง จองกุกปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สอง ช่องทางรักด้านหลังตอดแทฮยองแนบแน่นถี่รัวจนเขาต้องขบกราม
เขาขยับกายรวดเร็วโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว สอดกายเข้าไปลึกๆถึงสองสามครั้ง ก่อนจะแช่ค้างมันไว้เพื่อปลดปล่อยทุกหยาดหยดความสุขของตัวเองในร่างกายของคนตรงหน้า ถอนแก่นกายออก ช้อนตัวจอนจองกุกขึ้นมา พลิกอีกฝ่ายให้หันกลับมาพิงไหล่เขา ก่อนจะเชยคางให้เด็กปีสองตอบรับจูบ กดเน้นย้ำเบาๆอย่างปลอบประโลม
“คุณ…”
“อย่าห่วงไปเลยเด็กดี เดี๋ยวฉันช่วยทำความสะอาดเอง”
กลับไปเด็กดี >>https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1688896&chapter=5